ဆည်းဆာ

 ဆည်းဆာ ​မောင်တို့က​လေးယူရ​အောင်​နော်"

"က​လေးကဒီမှာ​လေ ဟန်နီရဲ့"

ထိုအမျိုးသမီးဟာ လက်ထဲက​ကြောင်​နက်​လေးကို​ပွေ့ချီပြီးပြလိုက်သည် ။ 

"မဟုတ်ဘူး​လေ ဆည်းဆာရယ် ​မောင်​ပြောတာကလူက​​လေး​လေးကို​ပြောတာ"

"ဒို့မှက​လေးမလိုချင်တာကွယ် ဟန်နီဒို့ကိုသိပ်ဖိအား​ပေးတာဘဲ"

မျက်မှုန်​လေးကျုံ့ပြီးစကား​ပြောလာရင်

ထိုအမျိုးသမီးတစ်ခုခုကိုမ​ကျေမနပ်ဖြစ်​နေပြီဆိုတာသိနိုင်ပါသည် ။ 

"ဒါ​ပေမဲ့ဆည်းဆာရယ်..."

"ဟန်နီဒို့ကိုစိတ်ရှုပ်​အောင်သိပ်မလုပ်ပါနဲ့လား"

ထိုအမျိုးသမီးဟာ မျက်စိ​ရှေ့က​နေထွက်ခွာသွား​တော့သည် ။ခဏကြာ​တော့ ဝရံတာမှာ​စီးကရက်မီးညှိရင်း​ဆေးလိပ်​သောက်​နေပြန်သည်။ ​ယောထဘီခဲ​ရောင်အဆင်နဲ့ ခပ်ပွပွချည်သားအင်္ကျီကိုဝတ်ဆင်ထားပြီး ဆံနွယ်တွေဖရိုမရဲဖြစ်​နေတဲ့ထိုအမျိုးသမီးဟာသိပ်လှသည် ။ 

"ဆည်းဆာ ​မောင်​တောင်းပန်ပါတယ်"

"တောင်းပန်စကားလိုချင်တယ်ထင်တာလားဟန်နီ

ဒို့ဘာလိုချင်လဲဆိုတာခုထိမသိ​သေးဘူးလားကွယ်"

ထိုအမျိုးသမီးဟာ ​ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွပုတ်​ပေးရင်းပြုံးသည် ။

"ဟန်နီ ဒို့က​အမှား​လုပ်ပြီး​တောင်းပန်တာကြိုက်တဲ့မိန်းမ မဟုတ်ဘူး အမှားမလုပ်မိ​အောင်​နေတာကိုကြိုက်တဲ့မိန်းမမျိုးဘဲ ဟန်နီဒို့ကိုက​လေးယူဖို့​ပြောတာ၃ခါရှိသွားပြီ ဒို့မကြိုက်တာသိသိရက်နဲ့​လေ ​"

ထိုအမျိုးသမီးဟာအမိန့်​ပေးတာ​တွေကိုမုန်းသည် ။​လောဘကြီးတာကိုမုန်းသည် ။ ပြီး​တော့​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်လက်​အောက်ခစားရတာကိုလည်းမုန်းသည်။

_________________________

သီခွန်ချိုဆိုတဲ့​ယောကျ်ားဟာ ဆည်းဆာနီသိပ်သ​ဘောကျတဲ့​​အမျိုးသား ။ဆည်းဆာနီထက်၅နှစ်ငယ်တဲ့အမျိုးသား ။

ဆည်းဆာနီရဲ့လင်​ယောကျ်ား ။တစ်နည်းအားဖြင့်ဆည်းဆာနီပိုင်ဆိုင်တဲ့သကြားလုံး​လေး​ပေါ့ ။

"ဆည်းဆာ​ မောင်ဒီည...."

"အပြင်မှာ​သောက်ကြမလို့လားဟန်နီ

ပိုက်ဆံလိုရင်ဒို့ ဗီရိုထဲကယူသွား​နော်"

"ဆည်းဆာ ​မောင့်ကိုတခါမှမတားဖူးဘူး​နော်"

"ဘာကိုလဲဟန်နီ ဒို့ကဘာကိုတားရမှာလဲ"

ဆည်းဆာနီဟာစာအုပ်ဖတ်​နေရင် သီခွန်ချိုရဲ့မျက်နှာကိုတစ်ချက်​မော့မကြည့်ဘဲ စကားသာဆက်တိုက်ပြော​နေသည် ။

"ဆည်းဆာ ​မောင့်ကိုချစ်​ရောချစ်ရဲ့လား"

ဆည်းဆာနီဟာလက်ထဲက စာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီးသီခွန်ချို မျက်နှာကိုကြည့်လာသည် ။ 

ပြီး​တော့ခပ်ဖွဖွရယ်သည် ။သီခွန်ချိုရဲ့အနီးနားကို​ရောက်လာပြီးလက်သွယ်သွယ်​လေး​​တွေနဲ့ မျက်နှာ​လေးကိုမထိတထိကိုင်သည် ။ 

"​ဟန်နီရယ် ဘာ​တွေ​​လျှောက်​တွေး​နေတာလဲကွယ်

ဒို့က ဟန်နီကိုချစ်လို့လုပ်ချင်တာလုပ်ခွင့်​ပေးတာတာ​လေ"

"ဆည်းဆာ​​ မောင့်ကိုတကယ်မချစ်ပါဘူး ချစ်တယ်လို့ မခံစားရဘူး"

"အိုကွယ် ဘယ့်နှယ်မဟုတ်မမှန်​တွေ​​ပြော​နေရတာလဲ"

နှုတ်ခမ်းနုနုက သီခွန်ချိုပါး​ပေါ် အနမ်း​လေးစွန့်ကျဲသည် ။ထိုအနမ်းနဲ့တင် သီခွန်ချိုစိတ်ကို ဂျွမ်းထိုး​မောက်ခုံဖြစ်​စေပါသည် ။

"ဆည်းဆာကွာ ​မောင့်ကိုရူး​အောင်လုပ်​နေတာ"

______________________________

​ဆည်းဆာနီဟာဆူး​တွေပြည့်​နေတဲ့နှင်းဆီရဲ​ရဲနဲ့တူသည် ။သူ့အလှနဲ့အနီး​နား​​ရောက်​အောင်ဖြား​ယောင်းသည် ။သူ့အနီး​ရောက်ပြန်​တော့လည်းဆူး ဆူးရသည်။

ဆည်းဆာနီကို မကြာမခဏ ​ယောကျ်ား​တွေနဲ့ပူးပူးကပ်ကပ်​နေတာတွေ့ရသည် ။မကြာခဏလဲ ​​ယောကျ်ား​တွေနဲ့ကောလဟာလထွက်သည် ။

ပြီး​တော့မကြာခဏလဲ အိမ်ပြန်​နောက်ကျတတ်သည် ။

"ဆည်းဆာ ဘယ်ချိန်ရှိ​နေပြီလဲ"

အိမ်တံခါးဝက​နေ ဆည်းဆာနီကိုမ​ကျေနပ်တဲ့ဆူပူသံ​တွေနဲ့ စီးကြို​နေသည့်​ယောကျ်ား ။

ဆည်းဆာနီရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ယမကာအရှိန်ရဲ့ ယိမ်းယိုင်​နေပြီး စကားသံ​တွေဟာလဲ​လေးလံ​နေသည် ။

"ဟန်နီက စိတ်​ကောက်​နေတာလား 

ဒို့ အရက်​လေးနည်းနည်း​ ​သောက်မိတာပါ"

မူး​နေတဲ့အချိန်လဲသီခွန်ချိုဟာ ထိုအမျိုးသမီးကိုဆူဖို့အခွင့်အ​ရေးမရှိပါ ။

____________________________

​နောက်တစ်​နေ့ မိုးလင်း​တော့အိတ်ထဲအဝတ်အစား​တွေထည့်ပြီး ထွက်သွားဖို့ပြင်​နေတဲ့ဆည်းဆာနီကို သီခွန်ချို တားသည်။

"ဆည်းဆာ ဘယ်သွားမလို့လဲ 

မောင်ဘာလုပ်မိလို့လဲ ​​မောင်..​မောင်မ​နေ့က​အော်မိလို့လား ​နောက်တစ်ခါမ​အော်​တော့ပါဘူး မသွားပါနဲ့ဆည်းဆာရယ် ​​မောင်​တောင်းပန်ပါတယ်

မသွားပါနဲ့"

​

"​​ဟန်နီ့ကြောင့်မဟုတ်ပါဘူး ဒို့စိတ်ရှုပ်​နေလို့ ခရီးထွက်မလို့ပါ ။တစ်ပတ်​လောက်နားချင်တယ် ။

ဒို့တစ်​ယောက်ထဲ​နေချင်လို့ ။ဟန်နီ့ဘဏ်ကဒ်ထဲ 

မုန့်ဖိုးလုံလုံ​လောက်​လောက်ထည့်ထား​ပေးတယ်​ဒို့က​လေး​လေးကိုလဲအစားပုံမှန်​ကြွေး​နော်ဟန်နီ"

ထွက်သွားပြန်​တော့လည်းတားပိုင်ခွင့်မရှိ ။အိမ်​ထောင်သက်တမ်း၃နှစ်အတွင်း

သီခွန်ချိုထိုအမျိုးသမီးကိုပိုင်ဆိုင်တယ်လို့ဘယ်​​သောအခါ မှမခံစားရ​ချေ ။

အိမ်ထဲမှာသူနဲ့​ကြောင်နက်​လေးနဲ့သာကျန်ခဲ့ရသည်။

________________________

ဆည်းဆာနီဟာ ​ဖောက်ပြန်တတ်တဲ့မိန်းမတဲ့​လေ

သီခွန်ချိုဘယ်​တော့မှမယုံကြည်တဲ့စကားကိုဒီ​နေ့​တော့ယုံရ​တော့မည်လား။

​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်နဲ့ သူ့မျက်စိ​ရှေ့နမ်းလိုက်သည့်မြင်ကွင်း သူရှိ​နေမှန်းသိရက်နဲ့​လေ ဘယ်လို​တော့လုပ်နိုင်ရက်တာလဲဆိုတဲ့အ​တွေးတွေက သီခွန်ချိုကိုနှိပ်စက်​နေသည် ။ 

သူရှိမှန်းမသိတာလား ။ မဟုတ်ဘူး သူရှိ​နေမှန်းသိရက်နဲ့လုပ်လိုက်တာ ။

အိမ်ကို​အေး​ဆေးပြန်လာတဲ့ ဆည်းဆာနီဟာ ဘာအပြစ်မှမလုပ်ထားသလိုဖြူစင်သည့်မျက်နှာဖြစ်သည်။

"ဆည်းဆာ မင်းစိတ်ပင်ပန်းလို့တစ်ပတ်​လောက်​မောင့်ကိုအဆက်သွယ်ဖြတ်ပြီး တစ်​ယောက်ထဲ​နေချင်တယ်ဆိုတာ အဲ့​ကောင်နဲ့စိတ်အပန်း​ဖြေ​နေခဲ့တာလားဟမ်"

"​ဟန်နီ ဘာ​တွေ​ပြော​နေတာလဲ 

ဒို့နားမလည်ဘူး"

"ဆည်းဆာနီ မင်း​ဖောက်ပြန်​နေတာလား"

သီခွန်ချို​ဒေါသထွက်လို့ အသား​တွေဆတ်ဆတ်တုန်​နေ​ပေမဲ့ ဆည်းဆာနီကတည်ငြိမ်​နေပါသည်။

"ဟန်နီက ဒို့ကို​ဖောက်ပြန်တယ်လို့ လာစွပ်စွဲ​နေတာလား အဟား ဒို့က​ဖောက်ပြန်တယ် ဟားဟားဟား..."

ဆည်းဆာနီရဲ့ရယ်သံဟာ သီခွန်ချို​ဒေါသကို​လှောင်​ပြောင်​နေသ​ရောင် ထိုရယ်သံကသီခွန်ချိုကိုပို​ဒေါသထွက်​​စေသည် ။

"ဆည်းဆာ....မင်း...မင်း "

"ဟန်နီကဒို့ကိုဆိုယုံကြည်မှုမရှိဘူးနော် ဒို့လည်း မယုံတဲ့လူကိုမရှင်းပြချင်ဘူး "

"ဆည်းဆာ"

"ဒို့ကိုလာမ​အော်နဲ့ ဟန်နီဒို့ကို ​အော်ပိုင်ခွင့်မရှိဘူး"

ထို​နေ့ကအ​ကြောင်းအရာဟာ ဘာမှ​ရေ​ရေရာရာမသိဘဲပြီးသွားရသည် ။ရည်းစား​ဟောင်းကိုနှုတ်ဆက်တာကနမ်းဖို့ လိုသလား ။​နောက်ဆုံးအနမ်းတဲ့လား ။

_______________________

"ဒို့မှာ အရမ်းချစ်ရတဲ့သူရှိဖူးတယ် ဟန်နီ

ဒို့ထက်လဲအသက်ကြီးပြီး ဒို့ကိုလဲသိပ်အလိုလိုက်တယ် သူ့နား​နေရရင်အရာရာကို​​​မေ့​နေတတ်တယ်

သူ့မျက်နှာမြင်ရင်​ပျော်ရတယ် ဒါ​ပေမဲ့

ကော်ဖီ​ခါးတွေ​အေးစက်သွားရင်​သောက်မ​ကောင်း​တော့ဘူးဟန်နီ"

ဆည်းဆာနီဟာ စီးကရက်ကိုမီးညှိရင်းမ​သောက်ဘဲလက်မှာညှပ်ထားဆဲ အပြင်ကမိုးဖွဲဖွဲကိုခပ်​ဆွေး​ဆွေး​ငေး​နေသည်။ ပြီး​​တော့လက်ထဲက​ကြောင်နက်​လေးကိုပွတ်သပ်ရင်းစကားစပ်သည် ။

"ဒို့အခုအချိုဘဲကြိုက်တယ်ဟန်နီ အခါး​တွေမကြိုက်​တော့ဘူး"

ဆည်းဆာနီဟာနားလည်ဖို့သိပ်ခက်သည် ။လှပ ​ကျော့ရှင်းသည် ။အရှိန်အဝါရှိသည် ။ဆွဲ​ဆောင်မှုရှိသည်။ သို့​သော် နားလည်ရခက်သည် ။ မျက်ဝန်း​တွေဟာအမြဲညှိုမှိုင်း​နေတတ်သည် ။ 

အမြဲလည်းအထီးကျန်​နေတတ်သည် ။

သီခွန်ချိုဟာဇနီးမယားပြုစုယုယတာကိုခံချင်သည် ။သူ့လက်ရာ​လေးကိုစားရင်း က​လေး​သေး​သေး​​​လေးတွေနဲ့​ ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင်​နေချင်သည် ။

သူဟာ စိတ်အလိုလိုက်ရင်း အမုန်းဆုံးအရာဖြစ်တဲ့ ​ဖောက်ပြန်သည့်လမ်းကို​​လျှောက်မိသည် ။

နုရည်တဲ့ နာမည်နဲ့လိုက်​အောင်နူးညံ့လွန်းပါသည် ။ဆည်းဆာဟာအ​ရောင်မှိုင်းမှိုင်း​တွေကြိုက်သည် ။​ဆေးလိပ်​သောက်ရတာကြိုက်သည် ။တယုတယစိုက်ထားတဲ့ပန်း​တွေကိုအလွယ်တကူချိုးပြီး​ခေါင်း​ပေါ်ပန်ရတာကြိုက်သည် ။ သို့​သော်နုရည်ဟာဆည်းဆာနဲ့လုံးဝကိုဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် ။ ဆည်းဆာဆီကမရခဲ့သမျှအရာ​တွေကိုသီခွန်ချို နုရည်ဆီက​နေ​ပေါ​ပေါများများရပါသည် ။

နုရည်ဟာအင်မတန်ရိုးအ လွန်းသည် ။သနားကြင်နာတတ်ပြီးအရှက်အ​ကြောက်လည်းကြီးသည် ။ ဆည်းဆာလိုမိတ်ကပ်ထူထူမလိမ်းတတ်ပါ။သုံးလဲမသုံးတတ် ။မျက်နှာ​ပေါ်သနပ်ခါးပါးပါးသာလိမ်းတတ်သည် ။

ထိုကဲ့သို့​သောမိန်းက​လေးထံသီခွန်ချိုဟာစိတ်ကစားမိခဲ့သည် ။

______________________

ည​နေစာ ထမင်းစားဝိုင်းမှာ ဆည်းဆာစကားဟာ သီခွန်ချို လိပ်ပြာမလုံဖြစ်ရသည်။

"​ဟန်နီသူ့ကိုသ​ဘောကျလား"

"ဘာ...ဘာကိုလဲဆည်းဆာ​ပြောတာ​မောင်နားမလည်ဘူး"

"ဒို့ထက်သူ့ကိုပိုသ​ဘောကျလား"

"ဆည်းဆာဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

သီခွန်ချိုမျက်လုံး​တွေဟာ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်​နေရှာသည် ။

"ဟန်နီ နုရည်ကိုဘယ်​လောက်ကြာကြာတွဲမှာလဲ"

"မင်းသိ​နေ​တော့လည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း​ပြောမယ်ဆည်းဆာ ​အေဟုတ်တယ် ​။မောင်​ဖောက်ပြန်တယ် မင်းဆီကမရနိုင်တာ​တွေလိုချင်လွန်းလို့ ရနိုင်တဲ့သူဆီသွားတယ် ။​မောင်လိုချင်တဲ့သနပ်ခါးနံ့​လေးကိုလဲသူ့ပါး​ပေါ်ရဖူးသွားပြီ။အိမ်သူလက်ရာထမင်းတစ်ခွက်ကိုလည်း​မောင်​ပူပူ​နွေး​နွေးစားဖူးသွားပြီ ​။မောင်လိုချင်တဲ့ ​မောင့်ရင်​သွေးကိုလည်းသူက ​မွေး​ပေးနိုင်တယ် ။​နောက်ဆုံး​မောင့်ဘဝမှာတစ်ခါမှမရဖူးတဲ့ အိမ်​ဦးနတ်တစ်​ယောက်လိုလဲ​မောင်ရို​သေခံရတယ် ။

အဲ့ဒါ​တွေမင်း​ပေးခဲ့သလားဆည်းဆာ မင်း​မောင့်ကို​ပေးခဲ့ဖူးလား။"

"​ဟန်နီကအိမ်ဦးနတ်လိုရို​သေခံချင်တာ​ပေါ့​လေ ဟုတ်လားဟန်နီ"

ဆည်းဆာဟာ​လှောင်ပြုံး​လေးပြုံးသည်။

"ဟုတ်ပါပြီဟန်နီစိတ်ချမ်းသာသလို​နေပါ ဝင်မရှုပ်ပါဘူး"

___________________________

တစ်ရက်မှာ​တော့ သီခွန်ချိုဟာ ​တော်​တော်မူးပြီးမှအိမ်ပြန်လာသည်။

"ဆည်းဆာ ​ဆည်းဆာ ​မောင်ပြန်လာပြီဆည်းဆာရယ် ​မောင်ပြန်လာပြီလာကြိုပါအုံး"

သို့​သော်ဆည်းဆာနီဟာအရိပ်အ​​ယောင်​လေးတောင်သူ့​ရှေ့​ပေါ်မလာခဲ့​ချေ။

ဆည်းဆာဟာအခန်းထဲ နှုတ်ခမ်းနီးဆိုးမပျက်ပါ။ 

"ဆည်းဆာ ​မောင်မှားသွားပြီထင်တယ်

​မောင်မလုပ်ခဲ့သင့်ဘူး ​မောင်လမ်းမှာမ​လျှောက်ခဲ့သင့်ဘူး ​မောင် ဆည်းဆာကိုအရွဲ့မတိုက်ခဲ့သင့်ဘူး"

_________________________

ည​နေစာထမင်းဝိုင်းဟာတိတ်ဆိတ်​နေသည်။

"ဆည်းဆာ​မောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါ​နော် ​မောင်​တောင်းပန်ပါတယ်"

"ဟန်နီကမှတ်ဥာဏ်မ​ကောင်းဘူးနဲ့တူတယ် ဒါဆို​နောက်တစ်ခါထပ်​ပြောပြမယ်။

ဒို့ကအမှားလုပ်ပြီး​တောင်ပန်တဲ့လူကိုမကြိုက်ဘူး

အမှာမလုပ်မိ​အောင်​နေတဲ့လူကိုဘဲကြိုက်တာ ဟန်နီရဲ့

ဒီ​နေ့ထမင်းစားရတာအစာမ​​ကြေဘူးကွယ်"

___________________

"ဒို့ကိုဖုန်းဆက်တာမင်းလား"

"ဟုတ်...ဟုတ်ပါတယ်မမ"

"ဘာ​​ပြောမလို့လဲ ဒို့အချိန်မရှိဘူး အလုပ်ရှိသေးတယ်"

"မမကို နု တောင်းပန်ချင်လို့ပါ နု​လေ ကိုကို့ ကိုအိမ်​ထောင်ရှိမှန်းတကယ်မသိခဲ့တာပါ ။ပြီး...ပြီး​တော့​လေ နုသူများအိမ်​ထောင်​​​ရေးကို မပြိုကွဲ​စေချင်ပါဘူးမမရယ် နုသိတဲ့အချိန်​တော်​တော်​နောက်ကျခဲ့ပါတယ် အစကတည်းကအိမ်​ထောင်ရှိမှန်းသိရင်နု ကိုကို့ ကိုလက်လွှတ်ခဲ့မှာပါ ။နု မမကို​တောင်းပန်ပါတယ်​နော် "

"မင်းဒို့ကို ​ကြောက်​နေတာလား"

"ဟို....ဟို​လေ နု...နုက"

"ဒို့မင်းကိုမကိုက်စားပါဘူး မနုရည်ရယ် "

နုရည်ရဲ့မျက်ရည်​တွေကိုဆည်းဆာနီကလက်ကိုင်ပုဝါ​လေးနဲ့သုတ်​ပေးလိုက်သည် ။

"ဒို့အ​ရှေ့မငိုပါနဲ့ကွယ်"

"​ကျေးဇူးပါ မမ"

ရက်အနည်းငယ်ကြာ​တော့ဆည်းဆာနဲ့ သီခွန်ချိုတို့ကွာရှင်းပြတ်ဆဲကြသည်။ 

ကွာရှင်းသည့်​နေ့ သီခွန်ချိုဟာ ဒူး​ထောက်ငိုယိုပြီး​တောင်းပန်​နေသည်။ 

ထို​​နေ့က ဆည်းဆာနီ​ သီခွန်ချိုအတွက်​နောက်ဆုံးစကား​ပြောခဲ့သည်။

" သီခွန်ချို ဒို့မင်းကို ဟန်နီလို့ဘာလို့​ခေါ်ခဲ့လဲသိလား မင်းကပျားရည်​လေးလို အချိုပွဲ​လေးလို သကြားလုံး​လေးလိုချိုတယ် ဒို့ကအချိုကြိုက်တယ်​လေ ဒါ​ပေမဲ့အခု​တော့ မင်းကအချိုတွေကုန်သွားပြီ ဒို့မလို​တော့ဘူး"

________________________________

ကျွန်မဘဝမှာ​ယောကျ်ား​တွေမရှိရင်မဖြစ်တဲ့အရာမဟုတ်ဘူး ။ဒါ​ပေမဲ့ကျွန်မ​ယောကျ်ား​တွေကိုကြိုက်တယ် ​။ယောကျ်ား​တွေက​ကော်ဖီခါးတစ်ခွက်နဲ့တူသလို အချိုအရသာရှိတဲ့သကြားလုံးနဲ့လဲတူတယ် ။အချိန်​တွေကြာလာလို့​ကော်ဖီ​တွေ​အေးပြီးအချို​တွေကုန်သွားရင်ကျွန်မအတွက်မလို​တော့ဘူး။

ကျွန်မက က​လေး​တွေမချစ်တတ်ဘူးရှင်

က​လေးအစား ​ခွေး​လေး​တွေ​ကြောင်​လေး​တွေ ကိုချစ်ပါတယ် ။ကျွန်မဟာဒါ​လေးလိုချင်လို့ပါ​နော်လို့ပူဆာတတ်တဲ့မိန်းမ မျိုးမဟုတ် ။ ဟန်နီကြိုက်တာဝယ်ဆိုပြီး​ ပိုက်ဆံ​ပေးစိတ်ကြိုက်သုံးခိုင်းတတ်တဲ့မိန်းမမျိုး ။ 

စိတ်ရှုပ်လာရင် စိတ်ညစ်လိုက်တာဆိုပြီးရင်ခွင်ထဲလဲမချွဲတတ်ပြန်ဘူး ။ဟန်နီ ဒို့စိတ်ရှုပ်​နေတယ်တိတ်တိတ်​နေပါကွယ် ဆိုပြီးအဆက်သွယ်ခဏဖြတ်တတ်တယ် ။

ကျွန်မအထင်လွဲခံရရင် ကိုကိုရယ်ဆိုပြီးမျက်နှာငယ်နဲ့အကျိုးအ​ကြောင်း​အောက်ကျို့ခံရှင်းမပြတတ်ဘူး ။ဟန်နီ အထင်လွဲ​နေပြီဆိုတဲ့တစ်ခွန်းအပြင်ပိုမ​ပြောတတ်ပါဘူး ။

​ဟန်နီက​ခြေရှုပ်လာရင်ကျွန်မ ငိုယိုပြီးပြဿနာမရှာတတ်ဘူး ။

ဟန်နီ သူ့ကိုချစ်လားလို့ဘဲ​အေး​အေး​ဆေး​ဆေး​မေးတတ်ပါတယ်။ မင်းငါ့ကိုမရို​သေဘူး ငါကအိမ်​ထောင်ဦးစီးလို့​ပြောလာရင် ဟန်နီရယ်ဆိုပြီး ခပ်ဖွဖွဘဲရယ်​နေလိုက်တယ် ။ပြီရင်ကျွန်မ​ဆေးလိပ်မီးညှိပြီး ​အေး​ဆေး​သောက်မယ်။ ကျွန်မကထမင်းဟင်းချက်အိမ်မှုကိစ္စလုပ်ပြီး​ယောကျ်ားအပြန်ကို​အားကိုတကြီးမ​စောင့်တတ်​တော့သိပ်ခက်တယ်။ က​လေးလိုချင်တယ်လို့​ပြောလာရင် ကျွန်မမျက်မှုန်​လေးနည်းနည်းကျုံ့မိတယ် ။

ဟန်နီကလည်းကွယ် ဒို့မှမလိုချင်တာလို့ခပ်​အေး​အေးနဲ့လိုချင်တပ်မက်မှုကိုအဆုံးသတ်တယ်။ ညဘက်အိမ်ပြန်​နောက်ကျလို့​​ဒေါသတကြီးနဲ့​ပေါက်ကွဲတတ်တဲ့​ယောကျ်ားကိုကျမခပ်ပြုံးပြုံး​လေး​ငေးမိတယ် ။ဟန်နီရယ်ဘာလို့​ဒေါသ​တွေထွက်​နေလဲဆိုပြီး​ချော့ရတာ​ပေါ့။ ကျမဟာအ​ရောင်မှိုင်းမှိုင်း​တွေကိုကြိုက်တယ် ဟန်နီက​တော့ကျမနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်​ပေါ့ ။တစ်ရက်​တော့ ကျမဆီမိန်းမငယ်​လေးတစ်ဦးကဖုန်းဆက်လာတယ်။ အပြင်မှာ​တွေ့ရ​အောင်တဲ့ အသံ​လေးကသိပ်နူးညံ့တယ် ကျမလိုသြရှရှအသံနဲ့ကွဲပြားလိုက်ပုံများ။ ဒါဟာ ဟန်နီ့ရဲ့အရှုပ်က​လေးဆိုတာကျမသိတယ်။ အပြင်မှာ​တွေ့​တော့အသံနဲ့လူနဲ့သိပ်လိုက်တာဘဲ ဟန်နီကြိုက်တာမဆန်းပါဘူးကွယ် နူးညံ့လိုက်တာ။

မမတဲ့​လေ သူ​လေးက ကျမကို​ခေါ်တာမမတဲ့ 

ဟန်နီ့ကိုသူအိမ်​ထောင်ရှိမှန်းတကယ်မသိဘဲတွဲမိတာပါလို့ဝန်ခံတယ်ပြီး​တော့ကျမကို​တောင်းပန်ပါတယ်တဲ့ သူ​လေးကကျမကိုသိပ်များ​ကြောက်​နေလားမသိ လက်​​ချောင်းနုနု​လေးတွေအချင်းချင်းပွတ်သတ်​နေတာနီရဲလို့။ မျက်ဝန်းညိုညိုဝိုင်းဝိုင်း​​လေးတွေကလဲမျက်ရည်​တွေဆို့လို့ ။ ကျမမ​ကျေနပ်လို့မျက်မှုန်ကြုံ့ပြီးကျစ်ခနဲသတ်လိုက်​တော့ သူကကျမကို​ကြောက်တဲ့အကြည့်​တွေနဲ့ကြည့်လာတယ် ။ကျမလက်ကိုင်အိတ်ထဲကလက်ကိုင်ပုဝါအညို​လေးထုတ်ပြီးကျခါနီဆဲဆဲမျက်ရည်​တွေကိုလှမ်းသုတ်​ပေးလိုက်တယ်။ ဒို့​ရှေ့မငိုပါနဲ့ကွယ်လို့ခပ်​အေး​အေး​ချော့​ပြောမိတယ်။ အင်ဒီကိစ္စ​တွေပြီး​တော့ ဒို့ဟန်နီကိုကွာရှင်းစာချုပ်​လေးလက်​ဆောင်ပို့မိလိုက်တယ်။ 

ဟန်နီကဒူး​ထောက်ပြီး​တောင်းပန်​နေလိုက်တာများ​ယောကျ်ားမာန​တွေဘာ​တွေ​မေ့ကုန်​ရော့လားကွယ်။ ဟန်နီနဲ့ဒို့ဇာတ်လမ်းအဆုံးသတ်ခါနီး စိတ်မ​ကောင်းမဖြစ်​အောင်မလုပ်နဲ့ကွယ်လို့​ပြော​တော့ ဟန်နီ​မေးတယ်သူ့ကိုချစ်ခဲ့လားတဲ့။ ကိုယ်ကဟန်နီကို​ခပ်​ဆွေး​ဆွေး​ငေးရင်ပြန်​ဖြေတယ် ​ယောကျ်ားဆိုတာဒို့ဘဝရဲ့မရှိမဖြစ်လိုအပ်ချက်မဟုတ်ဘူးဟန်နီ ​ယောကျ်ားဆိုတာချိုမြတဲ့သကြားလုံး​လေးနဲ့တူတယ် ဒါ​ပေမဲ့ဒို့ကသကြားလုံးချိုချို​လေးကိုကြိုက်တယ်။ ပြီး​တော့သောက်​နေကြ​ဆေးလိပ်မီးညှိရင်ဟန်နီ့မျက်နှာ​ပေါ်အ​ငွေ့​တွေမှုတ်ထုတ်လိုက်တယ်။

ဟန်နီကအချိုကုန်သွားပြီ။ 

ဟန်နီ့ကိုဆည်းဆာတကယ်ချစ်ခဲ့သလားဆိုရင်ဆည်းဆာကိုယ်တိုင်သာသိလိမ့်မည်။

                                                                                                                     အာလူး