A Sweven Elegy from Nature - Chapter (26)
Unicode
အခန်း (၂၆)
"Qu.."
မျက်လုံးလေးတွေပွင့်လာတာကခပ်မှေးမှေး။နှုတ်ခမ်းအထက်မှာအပြုံးစလေးတွေရှိနေသေးပေမယ့်ပြာနှမ်း၍ဖြူဆွတ်လို့နေသည်မှာကြည့်လို့ပင်မကောင်း။လူမမာတစ်ယောက်ထက်ဆိုးရွားနေသည်ဟုပြောလျှင်ယုံမည်လားမသိ။ခန္ဓာကိုယ်ထက်မှစွမ်းအင်တွေ၊ဆဲလ်တွေကိုစုပ်ယူနေတာဖြစ်သည့်အတွက်တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ပိုဆိုးလာခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
"မ...ငို..ပါ..နဲ့..."
Quဆီမှအသံခပ်ယဲ့ယဲ့လေးထွက်လို့လာသည်။သီယာမျက်ရည်တွေကိုလက်ဖနောင့်နှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းသုတ်ပစ်လိုက်ကာခေါင်းကိုငြိမ့်ပြလာသည်။နောက်Qu၏လက်ကလေးကိုသူမပါးနားသို့အပ်ကာနှာခေါင်းနှင့်တို့ကာနမ်းရှိုက်လိုက်သောစင်သီယာကြောင့်Quတစ်ယောက်ပြုံးလာပေသည်။ဒီတစ်ခါတော့အပြုံးကလှပါသည်။သီယာ Qu၏နဖူးလေးကိုသပ်ကာဆံပင်တွေကိုပြင်ပေးနေမိသည်။
ဘာလို့ဒါတွေလုပ်နေမှန်းမသိလုပ်နေမိသည်။သူမအရမ်း၊အရမ်းခံစားရခက်လှသည်။ရှင်လျက်နှင့်သေနေသည်ဆိုသည်မှာသူမအားအမြဲခြိမ်းခြောက်တတ်သောအိမ်မက်ဆိုးကြီးတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ဖူး၏။ယခုတော့ဒီအိမ်မက်ဆိုးကြီးကိုQuကခံစားနေရသည်။
"အဆင်ပြေသွားမှာနော် Qu သီယာရှိတယ်
နိတ်လဲရှိတယ် လီယွန်လဲရှိတယ် မင်းအဆင်ပြေအောင်သာနေ ငါတို့အကုန်ရှိတယ်"
"..."
Quကအသာအယာခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။သီယာပြုံးပြလိုက်သည်။ထို့နောက်ကုန်သွားပြီဖြစ်သောကြက်စွတ်ပြုတ်ပန်းကန်လေးကိုမကာပြန်လည်ကာမျက်လုံးမှိတ်သွားသည့်Quအားတစ်ချက်ကြည့်ရင်းအခန်းထဲမှတိတ်တဆိတ်ထွက်လာခဲ့သည်။အောက်ကိုရောက်တော့နေသန့်ကိုတွေ့ရသည်။Quထိုင်နေကျဆိုဖာလေးပေါ်မှာကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်နေသည်။
မျက်လုံးများကအေးစက်ကာမှင်သေလို့နေပြီးလက်နှစ်ဖက်ကQuခေါင်းအုံးတစ်လုံးကိုပွေ့ပိုက်ထားသည်။ပါးစပ်ကစကားလုံးတစ်လုံးကိုသာရေရွတ်နေပြီး ထိုစကားလုံးမှာမည်သည်ဖြစ်ကြောင်းခန့်မှန်းစရာပင်မလို။စင်သီယာသက်ပြင်းချကာအောက်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။
ကိုင်လာသည့်စွတ်ပြုတ်ပန်းကန်ကိုဘေစင်ပေါ်သို့ချလိုက်ပြီးနောက်နေသန့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုဖာပေါ်တွင်အသာအယာဝင်၍ထိုင်လိုက်သည်။နေသန်ကတစ်ချက်မျက်လုံးများကိုရွေ့ကာကြည့်လာပါသည်။သို့သော်ပြောသည့်အတိုင်းပင်တစ်ခဏမျှတာ။
"ကျွန်တော်အဲ့ေ*ာက်သမင်ကိုသွားသတ်မယ် သိလား သီယာ"
"..."
"အဲ့သစ်တောကိုလဲမီးရှို့မယ် ဒီအိမ်ကြီးကိုလဲမီးရှို့မယ် ပြီးရင်Quကိုအဝေးဆုံးကိုခေါ်ထုတ်သွားမယ်..."
ကြားရသည်မှာစိတ်မချမ်းသာရ။စင်သီယာလက်နှစ်ဖက်ကိုကိုယ့်ဘာသာပွတ်ကာ စကားစရှာရန်စဉ်းစားနေမိသည်။နေသန်ကဆက်ကာပြောလာသည်။
"တကယ်လို့ကျွန်တော်ကျန်သေးတယ်ဆိုရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သတ်ပစ်လိုက်မယ်.."
"နိတ် ..."
"ဘာလဲ သီယာ မှန်သွားလို့လား အရှိုက်ထိသွားလို့လား အမှန်တရားကခါးတယ်လို့ဆိုပဲ ကျွန်တော်တော့အရသာကိုမတွေ့မိသေးပေါင် အဟက်"
"..နိတ် မင်းအဲ့ဒီလိုတွေလုပ်ရင်ပိုဆိုးသွားမယ်ဆိုတာမင်းသိပါတယ် အဲ့သမင်ကသဘာဝရဲ့spirit animalဆို အဲ့သစ်တောက Quမွေးဖွားခဲ့တဲ့နေရာဆိုအဲ့တာတွေနဲ့Quကတစ်ဆက်တည်းလေ နိတ် ဒါတွေမင်းမသိတာလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့ "
"..."
"ပြီးတော့ မင်းကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သတ်လိုက်တာမပြောနဲ့ မင်းငိုရင်တောင်အိပ်ရာပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူကမင်းကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သတ်မှာကိုကြည့်နေမယ်ထင်လား သူလဲလိုက်.."
"...."
နေသန့်ဆီကတုံ့ပြန်မှုကမဲ့နေဆဲ။စင်သီယာစကားကိုအဆုံးမသတ်ဘဲထားလိုက်သည်။ဆိုလိုရင်းကိုနှစ်ယောက်လုံးသိပါသည်။နေသန်Quဆီသို့သွားမကြည့်တာတစ်လကျော်နီးပါးလောက်တောင်ရှိပြီ။သူ့ကိုတွေ့ရင်ပိုပိုဆိုးသွားသောQuကြောင့်နေသန်သွားမတွေ့ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်း။
ထိုသို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်ကနေသန့်အားပို၍အခြေအနေဆိုးသွားစေသည်။Quကနေသန့်အားခဏခဏမေးပါသည်။ထိုအချိန်များတွင်စင်သီယာမည်သို့ဖြေရမည်မသိ၍သူအဆင်ပြေပါသည်ဆိုသည့်ကျပန်းစကားလုံးကိုသာခေတ္တငှားသုံးဖြစ်ခဲ့သည်။
ကျွီ။
တံခါးပွင့်လာသံကြားတာကြောင့်စင်သီယာအရှေ့တံခါးဆီသို့မျက်နှာလှည့်မိလိုက်သည်။မည်သူမှဝင်မလာသလိုပွင့်လဲမလာသောကြောင့်စင်သီယာမျက်လုံးများပြူးမိသွားသည်။ဒီအိမ်မှာတံခါးနှစ်လက်သာရှိသည်။ထိုသည်မှာအိမ်ရှေ့တံခါနှင့်မြေအောက်ခန်းတံခါး။အိမ်ရှေ့တံခါးမှမဟုတ်လျှင်ယခုပွင့်သွားသည်က။နေသန့်မျက်လုံးတွေရွေ့လျားလို့သွားသည်။
မြေအောက်ခန်းတံခါးဆီမှထွက်လာသောလီယွန်ကသူ့အားစိုက်ကြည့်နေသောစင်သီယာနှင့်စုတ်ပြတ်နေပေသောနေသန့်ကိုမြင်တော့ဘာမျှမပြောဘဲရုပ်တည်ကြီးနှင့်ပင်တံခါးကိုခြေနှင့်ဆောင့်ပိတ်လိုက်သည်။လီယွန်သည်လဲဒီတလောအပြောအဆိုအဆက်အဆံနည်းလာသည်။
ဟိုတစ်ပတ်ကတည်းကပျောက်သွားသည်ကိုသတိထားမိပေမယ့်အခြေအနေအမျိုးမျိုးကြောင့်သိပ်ပြီးဂရုမစိုက်မိ။ယခုမှအဖြေပေါ်သည်။မြေအောက်ခန်းထဲသို့ဆင်းနေခြင်း။
လီယွန်လမ်းကိုဖြည်းညှင်းစွာလျှောက်လာသည်။ထို့နောက်သူ၏ဆိုဖာပေါ်သို့လှစ်ခနဲခုန်တက်လိုက်ပြီးခန္ဓာကိုယ်လေးကိုကွေးကာသက်ပြင်းချသည်။ထို့နောက်အိပ်စက်မည်ပြုသည်။သို့သော်မျက်ဝန်းများထဲမှမျက်ရည်တစ်စက်ကလီယွန့်ခြေဖဝါးလေးပေါ်သို့ပေါက်ခနဲကျကာသွားသည်။လီယွန်ထိုမျက်ရည်ပေါက်လေးကိုငေးမောကာကြည့်နေသည်။နေသန်ကခနဲ့စွာရယ်သည်။သီယာကခပ်ယဲ့ယဲ့သာပြုံးဖြစ်သည်။
"ကြိုတင်နှုတ်ဆက်ထားကြပါတဲ့"
လီယွန့်ဆီမှလူစကားသံပထမဆုံးကြားရတာဖြစ်သည်။စင်သီယာကအံ့ဩသွားသည်။နေသန်ကတစ်ချက်တုံ့ခနဲဖြစ်သွားပြီး နောက်မှအော်ကြီးဟစ်ကျယ်ထကာရယ်ပေတော့သည်။စင်သီယာမျက်နှာကစကားအဓိပ္ပာယ်နားလည်လိုက်သည်နှင့်ချက်ချင်းညှိုးကာကျသွားသည်။လီယွန်ကနေသန့်အားကြည့်ရင်းစိတ်မကောင်းဟန်ရှိသည်။ထို့နောက်သူသည်လည်းခွေခွေလေးရင်ကွဲနာကျကာတိတ်တဆိတ် အိပ်စက်ဟန်ပြုလို့သွားသည်။
𐮜 𐮜 𐮜
Netherland,Volant Aera
December,Winter
One Cold deep night . .
"ငါတို့လုပ်ရမှာကငါတို့ပေးထားသေးတဲ့အချိန်တွေကိုကောင်းကောင်းအသုံးချဖို့ပဲ"
လီယွန်၊နေသန်၊စင်သီယာနှင့်Quတို့တစ်စုတစ်စည်းတည်းအိမ်လေး၏ထပ်ခိုးအထပ်တွင်ရှိနေကြသည်။Quကအိပ်ယာထက်လဲလျောင်းလို့နေပြီး စင်သီယာကဘေးနားရှိခုံတွင်စွပ်ပြုတ်ပန်းကန်လေးအားကိုင်ကာဖြင့်ထိုင်နေသည်။
လီယွန်ကQu၏ခြေရင်းတွင်ခွေခွေလေးရှိနေပြီးစကားဝိုင်းကိုနားထောင်နေသည်။နေသန်ကတော့တံခါးဝတွင်မတ်တပ်ကြီးရပ်လို့နေပြီးQuအားမကြည့်ဘဲအောက်သို့တည့်တည့်မတ်မတ်စိုက်ကြည့်နေသည်။
Quနေသန့်အားလအနည်းငယ်ကြာသည်ထိမမြင်ရ၍ယခုတွေ့တော့ရွှင်မြူးနေမိသည်။နှလုံးနေရာကအောင့်ကာတဆစ်ဆစ်တိုက်စားနေပေလို့ပေမယ့်Quအပြုံးတွေကတော့အမှန်တကယ်အသက်ဝင်လို့နေသည်မှာသေချာသည်။
ဟိုတစ်နေ့ကQu၏တောင်းဆိုချက်တစ်ခုတောင်းဆိုခြင်းသည်ဟုပြောသည်။ဆိုသောကြောင့်ယနေ့လေးယောက်စုဝေးနေခြင်းဖြစ်သည်။
"ငါ .. နေသန်နဲ့လက်ထပ်ချင်တယ်"
"...????"
"..!!!!"
"..Quu.."
တုံ့ပြန်မှုသုံးရပ်ကိုQuကယခုအချိန်တွင်အလှပဆုံးဆိုသည့်အပြံးနှင့်ပြုံးကာဆိုသည်။စင်သီယာတွေဝေသွားဟန်ရှိပြီးလီယွန်ကအလွန့်အလွန်အံ့ဩသွားဟန်ရှိသည်။နေသန်ကတော့မျက်လုံးများပြူးကျယ်သွားကာလပေါင်းများစွာကြာပြီးမှQuနှင့်ပထမဆုံးအကြိမ်အကြည့်ချင်းဆုံဖြစ်သည်။
"ဝါး .. ခံစားလို့ကောင်းလိုက်တာ"
ထိုစကားသည်Quဆီမှထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။နေသန်သူ့ကိုလန့်ကာကြည့်မည်ကိုရိပ်မိနေသည့်အလားသူနှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံသည်ကိုစောင့်ကာဆုံစေလိုက်ပြီးနောက် ရုတ်တရက်ဆန်စွာထွက်လာသောစကားစုတစ်ခုဖြစ်သည်။နေသန်ကချက်ချင်းမျက်လွှာကိုအောက်သို့ပြန်ချလိုက်သည်။
Quကစကားပြောအပြီးမှာပဲဘေးသို့လှည့်ကာသွေးအန်ခွက်ထဲသို့သွေးတစ်ချို့ထွေးထုတ်လိုက်သည်။စင်သီယာQuပါးစပ်မှသွေးစတွေကိုပုဝါဖြူလေးနှင့်သုတ်ပေးလိုက်သည်။နီစွတ်နေပြီဖြစ်သောပုဝါဖြူလေးနှင့်။
"နော်.."
"မရဘူး!!!"
"ဘာလို့လဲ"
"မ..ရ...ဘူး...!!!!"
ခက်ထန်သောတုံ့ပြန်သံနှစ်ရပ်လုံးကနေသန့်ဆီမှသာဖြစ်သည်။Quဝမ်းနည်းလို့သွားသည်။သူ့အတွေးတွင်သူမရှိတော့လျှင်နောက်ထပ်သူနှင့်အခြေချမည်တွင်နာမည်ဆိုးရမည်ဆိုး၍တားနေခြင်းဟုမဟုတ်ကဟုတ်ကထင်သွားလေသည်။ယခုလဲလာကာသိပ်မကြည့်တော့သဖြင့်သေချာသွားပါပြီဟုစိတ်ထဲကရေရွတ်လိုက်တော့ လီယွန့်နားရွက်တွေထထောင်လာကာအတင်းခေါင်းရမ်းကာပြလာလေတော့သည်။
ရုတ်တရက်ဖြစ်သောကြောင့်Quကဘာဖြစ်သလဲဟုလီယွန့်အားမေးသည်။စင်သီယာကထူးဆန်းစွာကြည့်တော့လီယွန်ကစကားဆိုလာသည်။
"မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး နေသန်ကမင်းသူနဲ့ရှိရင်နေရခက်မှာဆိုးလို့ အခုတားနေတာကလဲ မင်းအတွက် မင်းမလုပ်နိုင်မှာဆိုးလို့ Quမင်းတွေးနေတာတွေတစ်ခုမှမဟုတ်ဘူးနော်"
"..."
"သူကဘာတွေးနေလို့လဲ"
"..."
လီယွန်ကတုံ့ဆိုင်းဟန်ပြသည်။နေသန်မျက်မှောင်ကိုကုတ်လိုက်ကာခက်ထန်စွာအမိန့်ပေးလိုက်သည်။တကယ်တမ်းအခြေအနေတွေဟာQuနေမကောင်းလာကတည်းကဆိုးဝါးလာသည်ဖြစ်သည်။နေသန်ပြောင်းလဲလာပုံများ၊စင်သီယာအမြဲတမ်းငေးငိုင်နေပုံများ၊သူကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျလဲရုပ်တည်လာတာများနေသည်များ။
"ပြော လီယွန်"
"သူ သူက မင်းသူ့ကိုမချစ်တော့ဘူးထင်နေတာ မင်းလက်မထက်ချင်တာ မင်းတခြားတစ်ယောက်နှင့်သူမရှိရင် လက်ထပ်တဲ့အချိန် နာမည်ပျက်မှာဆိုး..."
ဘုန်း!!!!ဒိုင်း!!!!!
"ဟာကွာာာာာ ငါ-ီးဟာကွာ အကုန် အကုန်လုံး-ီးပဲ F***!! Mother F***ing f***!!ငါ...***"
ချက်ချင်းထကာတံခါးတွေထုပစ္စည်းတွေကောက်ခွဲလိုက်သောကြောင့်Quတုန်ကာတက်သွားသည်။စင်သီယာကပစ္စည်းမှန်မည်ဆိုး၍Quအားကိုယ်နှင့်ဝင်ကာပေးလိုက်သည်။လီယွန်ကခါးမတ်ကာကြည့်လာသည်။
"..."
"..."
"......."
နေသန့်လက်တွေမှတစ်ဆင့်စီးကျလာတဲ့သွေးစက်သွေးပေါက်တွေကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုတစ်ပေါက်ပေါက်ကျနေသည်မှလွဲ၍အခန်းထဲ၌ကျန်သည့်အသံမကြားရ။နေသန်Quအားမျက်ဝန်းများဖြင့်စိုက်ကြည့်လာသည်။Quအမှန်တကယ်ကိုကြောက်သွားရှာသည်။သူနေသန့်ကိုဒီလိုပုံစံတွေမမြင်ချင်ဆုံးဖြစ်သည်။နေသန်ကအေးစက်စွာဆိုလာသည်။သို့သော်ထိုအသံထဲတွေဝမ်းနည်းမှုတွေစွက်ဖက်လို့နေသည်မှာQuသာသိသည်။
"မင်းမလို့တွေးရက်တယ်ကွာ..."
အနာဂတ် နေသန်ထလင်းနော့တ်ဆီမှ . .
Sometimes I don't want to heal(chuckles)because the pain is the last connection to what I've lost .. (quiet)I miss you Qu.And I love to miss you.
-NATHANIAL
I couldn't heal because I kept pretending it wasn't hurt.Actually it hurts .. right here in this left corner.The pain.It was just a short time we've spent together in my house.But .. I see him everyday.Oh it damn hurts.(cries)
-CYNTHIA
you don't know PAIN.
until you sat and begged god to heal your heart.But unfortunately this is the god will.What can we do.
-LEON
Done 🍀
ReplyDeleteDone 💪
ReplyDelete